مسئله655: شبهايي که بيتوته در مني براي حجگزار واجب است، بايد در روز آنها جمرات سه گانه (جمرۀ اولي، جمرۀ وسطي،
جمرۀ عقبه) را رمي کند.
مسئله656: كيفيّت
رمي و احكام و مستحبّات آن به همان
صورتي است كه در رمي جمرۀ عقبه بيان شد.
مسئله657: وقت رمي
جمرات از طلوع تا غروب آفتاب هر روز است و رمي در شب در حال اختيار، جايز نيست.
مسئله658: کساني
که از رمي جمرات در روز معذورند، مثل زنان و بيماران و افراد پير و همراهان آنان و
خدمۀ کاروان، ميتوانند رمي هر روز را در شب قبل يا شب بعد انجام دهند.
مسئله659: اگر کسي سهواً يا جهلاً،
بلکه عمداً رمي جمرات را به جا نياورد واجب است در روز بعد قضاي آن را به جا آورد
و لازم نيست قضاي روز قبل مقدّم بر اداي همان روز باشد، گرچه بهتر است.
مسئله660:در رمي جمرات سه گانه ترتيب شرط است و بايد اوّل جمرۀ
اولي و سپس جمرۀ وسطي و در آخر جمرۀ
عقبه رمي شود.
مسئله661: اگر كسي
سهواً يا جهلاً يا به واسطۀ عذري ترتيب را رعايت نكند كفايت ميكند و حجّ او
صحيح است.
مسئله662: اگر كسي
عمداً ترتيب را رعايت نكند بايد رمي را اعاده نمايد.
مسئله663: اگر بعد
از فراغت از رمي جمـرات شك كند که هر سه
جمره را رمي كرد يا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسئله664: اگر بعد
از فراغت از رمي جمـرات شك كند كه درست رمي كرد يا نه، به شك خود اعتنا
نكند.
مسئله665: اگر يقين
كند كه يكي از جمرهها را رمي نكرده، ولي نداند كدام است، رمي جمرۀ عقبه
كفايت ميكند. گرچه بهتر است هر سه را رمي نمايد.
مسئله666: افرادي که معذور از انداختن سنگها هستند، مانند بيماران و معلولين
و... بايد نايب بگيرند و نايب بايد جمرات را در روز رمي کند.
مستحبّات
رمي جمرات سهگانه
مسئله667:علاوه بر مستحبّاتي که در رمي جمرۀ عقبه بيان شد، در رمي جمرات سهگانه
چند چيز مستحبّ است:
1 ـ روز
يازدهم و دوازدهم و سيزدهم را در مني بماند و حتّي به جهت طواف مستحبّ از
آنجا خارج نشود.
2 ـ مستحبّ
مؤكّد است بعد از پانزده نماز كه اوّل آنها نماز ظهر روز عيد است اين تكبير
را بگويد:
«اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، لَا إِلَهَ إِلَّا
اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ، اللَّهُ
أَكْبَرُ عَلَى مَا هَدَانَا، اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا رَزَقَنَا مِنْ
بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَبْلَانَا»[1]
3 ـ نمازهاي واجب و مستحبّ را در مسجد
خيف بهجا آورد و در روايات آمده كه صد ركعت نماز در مسجد خيف با هفتاد سال
عبادت برابر است.
پی نوشت ها:
[1]. الكافي، ج 4، ص
517